Origineel
Steep is the water tower
Painted off blue to match the sky
Can’t ignore the train
Night walks in the valley silent
You could swear the earth just moved
Can’t ignore the train
Dust to be kicked up
In the crack faced
Idle sinister town
Screen door to the rail station
Devil in her shoe
Ran along side the wasted tracks
Hem pins darted her calves
Can’t ignore the train
One spoiled girl with the tidiest apology
Some how wedged inside her throat
Can’t ignore the train
Patience their virtue
But I never could abide by that
Dungeon life with electric light
A clean towel and a basin
Mantle figures mind their place
Laughs where they belong
Through adventure we are not adventuresome
Rage to share with a wardrobe mirror
In a room so beige and cold
Can’t ignore the train
Window days saw the children pick their
Street games on thirty afternoons
Molly the boys are
Starting in the rhymic again
Teasing more and more
The second daughter
How she fell
Young locked in some folk’s prison
Made to dwell
Til they’re braiding
Her grey hair
Sitting in the wishing chair
Vertaling
Steil is de watertoren
Blauw geschilderd om bij de lucht te passen
Ik kan de trein niet negeren
Nachtwandelingen in de vallei stil
Je zou kunnen zweren dat de aarde zojuist is verplaatst
Ik kan de trein niet negeren
Stof dat omhoog moet worden geschopt
In de spleet geconfronteerd
Idle sinistere stad
Hordeur naar het treinstation
Duivel in haar schoen
Liep langs de verspilde sporen
Haarspelden schoten langs haar kuiten
Ik kan de trein niet negeren
Een verwend meisje met de netste verontschuldiging
Een beetje hoe ingeklemd in haar keel
Ik kan de trein niet negeren
Geduld hun deugd
Maar daar kon ik nooit tegen
Kerkerleven met elektrisch licht
Een schone handdoek en een wasbak
Mantelfiguren nemen hun plaats in de gaten
Lacht waar ze thuishoren
Door avontuur zijn we niet avontuurlijk
Woede om te delen met een garderobespiegel
In een kamer zo beige en koud
Ik kan de trein niet negeren
Raamdagen zagen de kinderen hun
Straatspellen op dertig middagen
Molly de jongens zijn
Weer beginnen in het ritme
Steeds meer plagen
De tweede dochter
Hoe ze viel
Young opgesloten in een volksgevangenis
Gemaakt om te wonen
Tot ze vlechten
Haar grijze haar
Zittend in de wensstoel