Origineel
(K. Edwards/M. Messela)
Blood roses my bed
your sugar my hour
this is the moment
this is the Tower
Dressed in your jewels
Your ribbons and lace
Painted with seasons
Winter, my face
One thing missing
One thing I own
My gown of red blood
my place of “alone”
Cut at the plastic
which covers my flesh
Give me your reasons
Give me what’s left
I run in the meadow
where I was sheltered and fed
to find someone living
before I was dead
I ran to his mother
who sent me away
I ran to his father
weakened and gray
I lay in the flowers
which covered my wounds
and wept for my lover
and cursed the power of the moon
my breathing was slow
heavy and cold
I felt the pain of sorrow
the pain of the old
I sent a soul down
to bring me back home
So I could go on
In this hell all alone
Wee to the funeral for a love
wee to me eternity
wee to the home of every fear
wee to the death
of a body
of a soul
of an entity
(whisper)
i never meant to let you down
I never meant to be so weak
I never meant to be so insignificant
I never meant to not be what you wanted
I never meant to not trust you
I never meant to harm you
I never meant to make you cry
It was never meant for me to die
Vertaling
(K. Edwards / M. Messela)
Bloedrozen in mijn bed
jouw suiker mijn uur
dit is het moment
dit is de toren
Gekleed in je juwelen
Je linten en kant
Beschilderd met seizoenen
Winter, mijn gezicht
Eén ding ontbreekt
Een ding bezit ik
Mijn jurk van rood bloed
mijn plaats van “alleen”
Snijd aan het plastic
die mijn vlees bedekt
Geef me je redenen
Geef me wat er nog over is
Ik ren in de wei
waar ik werd beschut en gevoed
om iemand te vinden die leeft
Voordat ik dood was
Ik rende naar zijn moeder
die me wegstuurde
Ik rende naar zijn vader
verzwakt en grijs
Ik lag in de bloemen
die mijn wonden bedekte
en huilde om mijn geliefde
en vervloekte de kracht van de maan
mijn ademhaling was traag
zwaar en koud
Ik voelde de pijn van verdriet
de pijn van het oude
Ik stuurde een ziel naar beneden
om me thuis te brengen
Zodat ik door kon gaan
In deze hel helemaal alleen
We gaan naar de begrafenis voor een liefde
wee eeuwigheid
wee het huis van elke angst
wee tot de dood
van een lichaam
van een ziel
van een entiteit
(fluisteren)
Ik wilde je nooit teleurstellen
Ik wilde nooit zo zwak zijn
Ik wilde nooit zo onbeduidend zijn
Ik wilde nooit zijn wat je wilde
Ik wilde je nooit vertrouwen
Ik wilde je nooit kwaad doen
Ik wilde je niet aan het huilen maken
Het was nooit de bedoeling dat ik zou sterven