Origineel
I remember his hat tilted forward
His glasses are folded in his vest
And he seems like the kind of man who beats his horses
Or the dancers who work at a bar
We saw on the screen his face for a moment
No time to plead or even ask why
Jack Ruby appears from out of nowhere
Then disappears in broad daylight
‘Cause he’s a friend of that cloven-hoofed gangster the devil
He’s been seen with the sheriff and the police
Drinking whiskey and water after hours, saying
“Let’s do business, boys. The drinks are on me.”
So draw the box along quickly
Avert your eyes with shame
Let us stand and speak of the weather
And pretend nothing ever happened on that day
Grant us the luxury, ‘cause all our heroes are bastards
Grant us the luxury, ‘cause all our heroes are thieves
Of the innocence of the afternoons
Now we think it’s a virtue to simply survive
But it feels like this calm it’s decaying
It’s collapsing under its own weight
And I think its your friend the hangmaning
Choking back a laugh, a drunkard swaggering to your door
Now do you feel that cold, icy presence ?
In the morning with coffee and with bread
Do you feel it in the movement of traffic
And days are terrible, simply forget
Vertaling
Ik herinner me dat zijn hoed naar voren kantelde
Zijn bril is opgevouwen in zijn vest
En hij lijkt het soort man dat zijn paarden slaat
Of de dansers die aan een bar werken
We zagen even op het scherm zijn gezicht
Geen tijd om te pleiten of zelfs te vragen waarom
Jack Ruby komt uit het niets tevoorschijn
Verdwijnt dan op klaarlichte dag
Omdat hij een vriend is van die evenhoevige gangster de duivel
Hij is gezien bij de sheriff en de politie
Na uren whisky en water drinken, zeggen
‘Laten we zaken doen, jongens. De drankjes zijn voor mij.’
Teken dus snel de doos mee
Wend je ogen van schaamte
Laten we staan ??en spreken over het weer
En doe alsof er nooit iets is gebeurd op die dag
Geef ons de luxe, want al onze helden zijn klootzakken
Geef ons de luxe, want al onze helden zijn dieven
Van de onschuld van de middagen
Nu denken we dat het een deugd is om gewoon te overleven
Maar het voelt alsof dit kalm is, het vergaat
Het stort in onder zijn eigen gewicht
En ik denk dat het je vriend de beul is
Een lach onderdrukkend, een dronkaard wankelt naar je deur
Voel je nu die koude, ijzige aanwezigheid?
‘S Morgens met koffie en brood
Voel je het in het verkeer
En dagen zijn verschrikkelijk, vergeet gewoon