Hart klopt op de breuklijn Van liefde en twijfel en tijdverspilling Ik ben hier niet om je te laten zien, Breek je af of verander van gedachten Er is niets dat we niet hebben verbrand Maar toch geeft dit vuur geen licht en geen warmte Ik ben over de hele wereld geweest Rijden op de rand van iets ‘Tot de dageraad zwak was Kom lieverd, blijf een tijdje Blijf weg van God en dieven Er is troost in het menselijk falen van onze dromen Kom langs de andere kant Van haat en pijn en ellende Met mijn armen leeg Wacht op je als soldaten in oorlog Alsof het kruis op Constantijn wachtte Kom en laat haar horen De weerwolven als ze dat wil Huilen naar de maan Wachten op de lieve, omarmbare jij Kom en laat haar sturen Tegen de stroom in met droevige, langzame deuntjes Misschien heeft ze een uitweg Je draait hier al een tijdje Onder de stadslichten Schuif door de heldere straten van St. Petersburg Witte zomeravonden En ik wil je gewoon tegenhouden Gezicht tegen de fluwelen lucht gedrukt Dus je kunt het antwoord van de hemel horen Elke vraag die je ooit hebt gehad, Bewaar degene die je wilde dat ik zou vragen Kom en laat haar horen De weerwolven als ze dat wil Huilen naar de maan Wachten op de lieve, omarmbare jij Kom en laat haar sturen Tegen de stroom in met droevige, langzame deuntjes Misschien heeft ze een uitweg Misschien heeft ze genoeg te vrezen Ze rent weg Met het stof en de botten van de laatste kruistocht Reiken over deze oceanen en velden Met een stille zwaai Ze is thuis in de laatste trein Uit dit gevallen koninkrijk Kom en laat haar horen De weerwolven als ze dat wil Huilen naar de maan Wachten op de lieve, omarmbare jij Kom en laat haar sturen Tegen de stroom in met droevige, langzame deuntjes Misschien heeft ze een uitweg Misschien heeft ze genoeg te vrezen