Origineel
600 years ago, when the tyrant had to die
all the horror and the torment had an end
and man could laugh again while the corpse was burning high
and they strewed away his ashes in the wind
and they carved a sign on the castle’s walls
for eternity to stay
never to all the awakening, oh never lift the veil
when the blood pours out of the dungeon’s walls
when the spirits cry as the darkness falls
the torture will rise from its ashes to return again
when the moon is darkened and the candle’s low
and the mystic cold winds of old wisdom blow
on the stones, it rises again to flay
Procession takes its way to the ruin on the hill
conjuration takes its toll, but they don’t know
a pair of evil eyes watch the disappearing moon
and can’t wait for the blood that soon will flow
in darkness now there fades the light,
it appears the final sign
the withering flower, he prepares to cross the line
the thunder breaks the sky, the lightning hits the walls
they have gone too far, an unknown creature cries
beware the bleeding stones and the final tear it falls
the quest, here is the end, the caller dies
the creature disappears in the night, ancient powers are unleashed
once again to sow a malicious seed
Vertaling
600 jaar geleden, toen de tiran moest sterven
aan alle afschuw en de kwelling was een einde gekomen
en de mens kon weer lachen terwijl het lijk hoog brandde
en ze strooiden zijn as weg in de wind
en ze hakten een bord op de muren van het kasteel
voor de eeuwigheid om te blijven
nooit tot al het ontwaken, oh hef nooit de sluier op
wanneer het bloed uit de muren van de kerker stroomt
wanneer de geesten huilen als de duisternis valt
de marteling zal uit haar as opstaan ??om weer terug te keren
wanneer de maan donker wordt en de kaars laag is
en de mystieke koude winden van oude wijsheid waaien
op de stenen stijgt het weer om te schilferen
Processie vindt zijn weg naar de ruïne op de heuvel
conjuratie eist zijn tol, maar ze weten het niet
een paar boze ogen kijken naar de verdwijnende maan
en kan niet wachten op het bloed dat binnenkort zal stromen
in duisternis verdwijnt nu het licht,
het lijkt het laatste teken
de vernietigende bloem, hij bereidt zich voor om de lijn te overschrijden
de donder breekt de lucht, de bliksem raakt de muren
ze zijn te ver gegaan, roept een onbekend wezen
pas op voor de bloedende stenen en de laatste traan die het valt
de zoektocht, hier is het einde, de beller sterft
het schepsel verdwijnt in de nacht, oude krachten worden losgelaten
nogmaals om een ??kwaadaardig zaadje te zaaien