Origineel
I know all, mind set in stone, as I gaze in awe beyond the sky.
Vision divine came to me, who we are, one true answer is mine.
Around us all revolves, all that came to be.
At his mercy all dies, enforced by the deity.
Blind leads blind, prophets revealed, declares answers that he can =
never know.
Faithpletes eyes are now sealed, all explained man’s existence =
controlled.
>From man’s mind born a god, figurehead bestowed.
Now he no longer sees, beyond the shell of his earthly throne.
Divine right lost and retrieved, one more fool to explain eternity.
The laws of what was, is, and will be, reclaimed refabricated =
belief.
A god dies one more born, from the mind of man.
Once again truth denied, blind fools.
Strain to see beyond their grasp.
song: Hate
I hate you and your kind, burned in me through time.
Every facing thing about you I learned to despise.
A vision etched in me, you I do not see.
Just another random face, one of the enemy.
Conditioned to despise, aggressive sense of pride.
Replace the murdered unity, a quest to end your life.
And as I see you fall, your life crumbles away.
I am only glad that it’s you instead of me.
>From an early age taught the way it’s meant to be.
Molding of my mind into a blur of hating fear.
A world of black and white, clean divisions of the human race.
Now I go to fight for my land the only thing I’ve ever known.
It burns, inside, these thoughts of vengeance smoldered in my mind.
The blows, repressing me to keep me under hold.
Your hand, contorting, my emotions for so long.
Enough, my hatred for your oppression explodes.
Now rise, to fight, our vision blurred, our anger to unite.
No fear, intimidation pushes down deep inside.
As one, we ripped to shreds the Czar that held us down.
In awe, the proud new owners of the tyrant’s throne.
Conscious of the adrenaline that overrides my fear.
Aware of my developed power, my calculating mind.
But blurred are my perceptions as Iplete the final kill.
Animal inside me wins, my origin in time.
Drenched in sweat I wake, another vision of my morbid past.
Knuckles white, a grip of fear recedes but still reside.
Forever changed, the hatred twists my mind into a fractured state.
Servant to my god, my country, slave to dark emotions.
Thought.
Unknown.
Diseased minds, brainwashed through the passage of extended time.
Born into intimidation, watched in every move.
Turbulent, the hate inside me tapped I will explode.
Used, enraged, I now be a valued tool, my inner self controlled.
Vertaling
Ik weet alles, de geest in steen gebeiteld, terwijl ik vol ontzag naar de hemel kijk.
Het goddelijke visioen kwam naar me toe, wie we zijn, één echt antwoord is het mijne.
Om ons heen draait alles, alles wat er kwam.
Aan zijn genade sterft alles, afgedwongen door de godheid.
Blind leidt blind, profeten onthuld, verklaart antwoorden die hij kan =
weet nooit.
Geloofsgetrouwe ogen zijn nu verzegeld, alles verklaarde het bestaan ??van de mens =
gecontroleerd.
> Uit de geest van de mens een god geboren, boegbeeld verleend.
Nu ziet hij niet meer, voorbij de schaal van zijn aardse troon.
Goddelijk recht verloren en teruggevonden, nog een dwaas om de eeuwigheid uit te leggen.
De wetten van wat was, is en zal worden herwonnen, gerefabriceerd =
geloof.
Een god sterft nog één geboren, uit de geest van de mens.
Opnieuw ontkende de waarheid, blinde dwazen.
Spanning om buiten hun bereik te kijken.
nummer: Hate
Ik haat jou en je soort, verbrand in mij door de tijd heen.
Alles wat met jou te maken had, leerde ik te verachten.
Een visioen dat in mij is geëtst, jij zie ik niet.
Gewoon weer een willekeurig gezicht, een van de vijanden.
Geconditioneerd om te minachten, agressief gevoel van trots.
Vervang de vermoorde eenheid, een zoektocht om je leven te beëindigen.
En als ik je zie vallen, stort je leven in.
Ik ben alleen blij dat jij het bent in plaats van mij.
> Van jongs af aan geleerd hoe het bedoeld is.
Mijn geest vormt zich tot een waas van haatangst.
Een wereld van zwart-witte, zuivere afdelingen van de mensheid.
Nu ga ik vechten voor mijn land, het enige dat ik ooit heb gekend.
Het brandt van binnen, deze gedachten van wraak smeulden in mijn gedachten.
De klappen, die me onderdrukken om me in bedwang te houden.
Jouw hand, verdraaiing, mijn emoties zo lang.
Genoeg, mijn haat tegen je onderdrukking explodeert.
Sta nu op, om te vechten, onze visie wazig, onze woede om te verenigen.
Geen angst, intimidatie dringt diep naar binnen.
Als één scheurden we de tsaar die ons tegenhield in stukken.
Met ontzag de trotse nieuwe eigenaren van de troon van de tiran.
Bewust van de adrenaline die mijn angst overstijgt.
Bewust van mijn ontwikkelde kracht, mijn berekenende geest.
Maar wazig zijn mijn percepties als ik de laatste moord voltooi.
Dier in mij wint, mijn oorsprong in tijd.
Doorweekt van het zweet word ik wakker, een ander visioen van mijn ziekelijke verleden.
Knokkels wit, een greep van angst verdwijnt maar blijft zitten.
Voor altijd veranderd, verdraait de haat mijn geest in een gebroken toestand.
Dienaar van mijn god, mijn land, slaaf van duistere emoties.
Gedachte.
Onbekend.
Zieke geesten, gehersenspoeld door het verstrijken van een langere tijd.
Geboren in intimidatie, bekeken bij elke beweging.
Turbulent, de haat in me getikt zal ik exploderen.
Gebruikt, woedend, ben ik nu een gewaardeerd hulpmiddel, mijn innerlijke zelfbeheersing.