Origineel
A horned man, a blazing helmet
With a cooper and brassy shine
In reflections of rays in the moonlight
He danced faster and faster
Blaze of Embelishments and arms
Pride and Solitude – grief and Delight
Crying dark is all what’s left
In an astray silver light
His cloak waved around
wings, as he was a Raven
… the horned man …
And then a scream came out
A cry unbounded, a cry so wild
Like a calling of a Bird
But different – too long and Deep
He ran the forest in Night
Through ancient crowns of trees
And the forest has been filled
With his laughs and Dance
Vertaling
Een gehoornde man, een brandende helm
Met een kuiper en koperachtige glans
In reflecties van stralen in het maanlicht
Hij danste steeds sneller
Blaze of Embelishments and arms
Trots en eenzaamheid – verdriet en vreugde
Donker huilen is het enige dat overblijft
In een dwaalzilver licht
Zijn mantel zwaaide rond
vleugels, zoals hij een Raaf was
… de gehoornde man …
En toen kwam er een schreeuw
Een kreet zonder grenzen, een kreet zo wild
Als een roeping van een vogel
Maar anders – te lang en diep
Hij leidde het bos in de nacht
Door oude boomkronen
En het bos is gevuld
Met zijn lach en dans