Origineel
A breeze is tearing down the leaves of the trees
(That are) falling asleep in the colors of Fall
Again, I can hear that strange beat of the Earth
That melancholy neigh and sorth of the nostrils
The strokes of hoofs sound again over the land
I can see them again galloping gracefully
Their blowing white manes, a tender sharp horn on their brow
Only a virgin could touch their grace
And feel the touch of their eyelashes in her palm
Just today, when I’m scrolling across the forest
And that ancient touch is warming my palms
Vertaling
Er waait een briesje langs de bladeren van de bomen
(Dat zijn) in slaap vallen in de kleuren van Fall
Nogmaals, ik hoor die vreemde beat van de aarde
Dat weemoedige gehinnik van de neusgaten
De klauwen van de hoeven klinken weer over het land
Ik zie ze weer gracieus galopperen
Hun blazende witte manen, een tere scherpe hoorn op hun voorhoofd
Alleen een maagd kon hun genade aanraken
En voel de aanraking van hun wimpers in haar handpalm
Alleen vandaag, als ik door het bos scrol
En die oeroude aanraking verwarmt mijn handpalmen