La luz que de tus pies sube a tu cabellera,
la turgencia que envuelve tu forma delicada,
no es de nácar marino, nunca de plata fría:
eres de pan, de pan amado por el fuego. La harina levantó su granero contigo
y creció incrementada por la edad venturosa,
cuando los cereales duplicaron tu pecho
mi amor era el carbón trabajando en la tierra. Oh, pan tu frente, pan tus piernas, pan tu boca,
pan que devoro y nace con luz cada mañana,
bienamada, bandera de las panaderías, una lección de sangre te dio el fuego,
de la harina aprendiste a ser sagrada,
y del pan el idioma y el aroma. 

Het licht dat van je voeten naar je haar gaat,
de gezwollenheid die je delicate vorm omringt,
Het is niet van parelmoer, nooit van koud zilver:
Je bent gemaakt van brood, van brood geliefd door vuur. De bloem hief met jou zijn schuur op
en groeide met de gelukkige leeftijd,
toen granen je borst verdubbelden
mijn liefde was kolen op het land. Oh, paneer je voorhoofd, paneer je benen, paneer je mond,
brood dat ik verslind en elke ochtend met licht geboren wordt,
geliefde, banier van bakkerijen, een bloedles gaf je vuur,
van meel heb je geleerd heilig te zijn,
en van het brood de taal en het aroma.